| Het was gisteren voor mij en mijn opdrachtgever niet alleen een hele warme dag met tropische temperaturen van 34 graden en meer, maar ook een hele spannende dag. Voor mijn tekenopdracht van een live getekend A3 duoportret op een terrasje in A'dam ging ik al om half vier 's middags op pad. Vanwege de bekende parkeerproblemen in deze stad, besloot ik om met de trein te gaan in plaats van met de auto. We hadden een bepaalde tijd en plaats afgesproken om dit te realiseren. Ondanks de vele tegenslagen op het spoor door waarschijnlijk de ongewone hitte waarmee ze te kampen hadden, was het me op het nippertje gelukt om op tijd aanwezig te zijn. |  |
| Terwijl hij met zijn niets vermoedende vriendin bij 'De vergulde Gaper' aankwam, had ik mijn afgesproken positie ingenomen en zat ik met mijn papier en potlood startklaar om te beginnen. Ze namen plaats aan een tafeltje een paar meter van mij vandaan en mijn opdrachtgever en ik gaven elkaar heel even een bemoedigend knikje met glimlach zonder dat zij dit kon opmerken. |  |
Ik zou in de tekening boven zijn hoofd in een tekstballon schrijven: "wil je met me trouwen?".
Na ongeveer drie kwartier zag ik dat het etentje bijna ten einde was en dus het moment was aangebroken voor zijn huwelijksaanzoek.
Nog snel even de fixeerspray over de tekening voordat ik het in het doorzichtig plastic hoesje kon schuiven.
Waarschijnlijk met een smoes ging hij op dat moment even van tafel weg om zodoende de tekening stilletjes bij mij op te halen. Vervolgens keerde hij terug naar hun tafel en ging hij voor haar op zijn knieën terwijl hij haar de tekening overhandigde.
Spannende momenten sloegen toe.
Eerst was er een blik van verbazing wat gelukkig al snel veranderde in een gelukkige glimlach met een
innige omhelzing en een verlossend 'ja' als antwoord werd door haar gegeven.
Er barstte een luid gejubel en geklap los van alle omstanders op het terras die getuigen waren van dit romantisch moment.
Na ongeveer drie kwartier zag ik dat het etentje bijna ten einde was en dus het moment was aangebroken voor zijn huwelijksaanzoek.
Nog snel even de fixeerspray over de tekening voordat ik het in het doorzichtig plastic hoesje kon schuiven.
Waarschijnlijk met een smoes ging hij op dat moment even van tafel weg om zodoende de tekening stilletjes bij mij op te halen. Vervolgens keerde hij terug naar hun tafel en ging hij voor haar op zijn knieën terwijl hij haar de tekening overhandigde.
Spannende momenten sloegen toe.
Eerst was er een blik van verbazing wat gelukkig al snel veranderde in een gelukkige glimlach met een
innige omhelzing en een verlossend 'ja' als antwoord werd door haar gegeven.
Er barstte een luid gejubel en geklap los van alle omstanders op het terras die getuigen waren van dit romantisch moment.
RSS-feed