Het was gisteren voor mij en mijn opdrachtgever niet alleen een hele warme dag met tropische temperaturen van 34 graden en meer, maar ook een hele spannende dag.
Voor mijn tekenopdracht van een live getekend A3 duoportret op een terrasje in A'dam ging ik al om half vier 's middags op pad. Vanwege de bekende parkeerproblemen in deze stad, besloot ik om met de trein te gaan in plaats van met de auto.
We hadden een bepaalde tijd en plaats afgesproken om dit te realiseren. Ondanks de vele tegenslagen op het spoor door waarschijnlijk de ongewone hitte waarmee ze te kampen hadden, was het me op het nippertje gelukt om op tijd aanwezig te zijn.

​Terwijl hij met zijn niets vermoedende vriendin bij 'De vergulde Gaper' aankwam, had ik mijn afgesproken positie ingenomen
en zat ik met mijn papier en potlood startklaar om te beginnen. ​
​Ze namen plaats aan een tafeltje een paar meter van mij vandaan en mijn opdrachtgever en ik gaven elkaar heel even een bemoedigend knikje met glimlach zonder dat zij dit kon opmerken.

Martha Pleiter is een getalenteerd verhalen- schrijfster en vertelster. Dit net uitgekomen boek Dörpswichtje, is boeiend om te lezen voor jong en oud maar ook om voorgelezen te worden aan jonge kinderen van nu.

Het is haar vierde boek en ik ben dit keer gevraagd om de illustraties te doen.
Interessant, leerzaam, humoristisch en een eye-opener voor een ieder die graag wat meer wil weten over het vroegere leven op het platteland in de jaren '50 en '60. 
De gewoontes en gebruiken van het alledaagse leven in die tijd waren echt totaal anders dan nu en heel moeilijk voor te stellen als je dit niet hebt meegemaakt.

Haar manier van schrijven maakt je niet alleen nieuwsgierig naar het verloop van het verhaal en laat je aandachtig lezen, maar ook veel van die opgeschreven gebeurtenissen doen meer mensen van mijn leeftijd zich weer verplaatsen naar die wereld van toen en heel veel 'vergeten' herinneringen worden hierdoor opnieuw beleefd.
Want veel van die verhalen die zich in die periode op het platteland afspeelde, gebeurde ook in een stad zoals bijvoorbeeld Amsterdam waar ik ben opgegroeid. 
​Wat toen zo 'gewoon' was, is nu gewoon onbegrijpelijk en 'ongewoon'.

Voor de meeste pentekeningen in het boek heb ik oude foto's gebruikt om na te tekenen. 
De illustratie met de twee kinderen in de oude schoolbank is echter een uitzondering. Hiervoor gebruikte ik behalve beeldmateriaal van internet ook mijn eigen fantasie en schoolherinneringen.
​
Degene die interesse heeft in dit boek, en het eventueel wil aanschaffen kan contact opnemen met Petra via de Facebook pagina van Petra's Warenhuis in Siddeburen. 

Boekillustraties...  iets nieuws, een super leuke ervaring om te doen en mee te maken.

In dit eerste blog berichtje van het nieuwe jaar wil ik ten eerste iedereen een gelukkig nieuwjaar wensen en bedanken voor de vele positieve reacties die ik ontving over mijn pas gestarte YouTube instructiefilmpjes Portrettekenen.
Ik ben op de goede weg, maar nog wel in een leerzame opstartfase :)
De laatste keer is namelijk tijdens het tekenen van een driekwart portret de voorbeeldfoto tijdens het opnemen van de filmpjes totaal uit beeld geschoven.
Een ramp, waar ik pas achter kwam toen ik het eerste deel (de ogen) al online had geplaatst en ik de rest in zijn geheel had getekend en opgenomen. ​Ik zal jullie het eindresultaat niet onthouden
​(zie hiernaast), maar de volgende keer zal ik het dus totaal anders moeten gaan aanpakken.
Het portretteren van een persoon met een nuttige tekenuitleg en tegelijkertijd zorgen dat het goed wordt gefilmd is een onmogelijke taak gebleken om alleen te doen.
Met de hulp van iemand die bereid is gevonden de filmopnamen voor mij te doen kan ik binnenkort doorgaan met de tekenlessen en dan met een model. 

Af en toe word ik via de site gevraagd om een workshop  portrettekenen te organiseren. Soms vragen mensen tips hoe ze beter een portret kunnen tekenen.
​
Les geven is leuk om te doen maar neemt veel tijd in beslag om te organiseren en daarom doe ik het niet zo vaak. 

Ik teken "live" portretten binnen 30 minuten op kunstmarkten, beurzen en feesten. Ook tijdens deze evenementen krijg ik regelmatig de vraag of ik les geef.

Twee weken geleden, op Bartjes verjaardag, op het Koopmansplein voornamelijk kinderen getekend. 
Een paar op schoot bij hun moeder  voor een snel portret in 10 minuten en een paar oudere kinderen konden genoeg stilzit-discipline opbrengen en zaten ruim 15 minuten stil voor een portrettekening (zie hiernaast).

​Gisteren was er in Assen-oost een wijkfeest waar ik als snelportrettiste was uitgenodigd. Ook een hele leuke dag geweest en drie personen per uur kunnen tekenen. Gelukkig bleef het de hele dag droog. Hiernaast een foto van een portret. Best wel druk de laatste tijd met ook tussendoor portretopdrachten van foto's. 
Toch zou ik niets anders willen en ben ik zo tevreden, voldaan en gelukkig met mijn werk. Ik kijk alweer uit naar het volgende weekend in de Westerberger nazomerfair in Echten!

​Zoveel voldoening terwijl je bezig bent
met tekenen en ook daarna als je ziet
of hoort dat je opdrachtgevers tevreden reageren en genieten van je werk!
Meestal is dit dus voor mijn
tekenopdrachten maar minder vaak
voor mijn eigen vrije werken. 
De mogelijkheden om mijn werk te exposeren en dus te promoten moet ik echt gaan benutten. Alle werken heb ik altijd bewaard omdat ik vastbesloten was dit een keer serieus aan te pakken.
Het is jammer om ze nog zo lang  verborgen te houden.
Ze verdienen ook een plekje aan de muur.
​
Ik begin allereerst hier op mijn site en tegelijk zijn er ideeën voor diverse openbare ruimtes. Hopelijk gaat het lukken en komt ook die droom uit. ​

Afgelopen zomer speelde op een terras een muzikaal trio vol overgave een drum, een piano en een contrabas.

Ik stond stil, luisterde en genoot.
En terwijl ik naar ze keek zag ik een prachtig silhouet...
de man op zijn contrabas!

​Snel vastgelegen met mijn camera.
Vandaag met behulp van aquarelverf en mijn nieuwe markers dit uitgewerkt.

Heerlijk een beetje nagenieten :)

Wat een ramp.
Alles was geregeld voor een heerlijk weekendje tekenen in Groningen. Maar helaas kreeg ik begin van de week last van mijn onderrug. 
Zelfs mijn schoenen kon ik niet meer zonder hulp aan doen! Paracetemol, kruiken, spiercrème, warmtelamp etc., etc... maar niets mocht baten. Dus op vrijdag de knoop doorgehakt en de huurauto en deelname aan Art Groningen afgezegd.

Na twee dagen rustig aan doen en een beetje beter te voelen, begon het in de avond toch wel wat te 'kriebelen'. Ik had zin om te tekenen en dat was trouwens best een tijd geleden dat ik 'vrij werk' heb kunnen doen.
Alle opdrachten waren af en het werd ook hoog tijd dat ik weer een blogverhaal zou schrijven.
Aan de slag dan maar!
Het resultaat is hiernaast te zien.
Een portret van een meisje gemaakt met HB potlood, witte en zwarte contépotlood en groen acrylverf op papier. Heerlijk om zo bezig te kunnen zijn.
Ik voel me al stukken beter :)